Wlodzimierz Filinski wypowiada sie przeciwko

Włodzimierz Filiński wypowiada się przeciwko teoriom zakaźnej, tętniczko-kurczowej Volharda i alergicznej powstawania ostrego zapalenia kłębków nerkowych. Opierając się na spostrzeżeniach, poczynionych przez siebie w Warszawie w r. 1945, sądzi Filiński, że ostre zapalenie kłębków nerkowych powstaje wskutek działania na ustrój wilgoci skojarzonej z zimnem. Czynniki te, zwłaszcza przy długotrwałym działaniu mają wywoływać ogólne uszkodzenie naczyń włoskowatych oraz tętniczek, – zatem zmianę znamienną dla ostrego zapalenia kłębków nerkowych, Anatomia patologiczna. Zmiany widoczne gołym okiem w ostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych, zwłaszcza na początku choroby, są często tak małe, że trudno je dostrzec i tylko drobniutkie wybroczyny na powierzchni nerek i na ich przekroju nasuwają na myśl ostre zapalenie kłębków. Przeważnie zatem nie można rozpoznać tej choroby z oglądania gołym okiem. Nerki są zwykle z lekka powiększone, miękkie lub zbite, zależnie od stopnia obrzmienia. Powierzchnia nerek jest gładka, szarawa z odcieniem brunatnym, czerwonawym lub brązowym, zależnie od stopnia przekrwienia kłębków oraz ilości krwi w torebkach Bowmana i w cewkach moczowych. Torebka włóknista daje się łatwo ściągnąć. Istota korowa odgranicza się na przekroju wyraźnie od rdzeniowej, której piramidy są ciemniejsze od kory. Rysunek kory jest niewyraźny, zatarty. Nad jej powierzchnią wystają z lekka kłębki w postaci drobniutkich punkcików czerwonoszarych. Zmiany drobnowidowe w ostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych dotyczą głównie kłębków. W jednych kłębkach przeważają zmiany wysiękowe, przede wszystkim wewnętrz kłębka, w drugich kłębkach przeważają zmiany rozrostowe, w innych wreszcie zwyrodnienia śródbłonków. Zmiany w nabłonkach stwierdza się tylko w tych cewkach, które należą do kłębków najsilniej uszkodzonych . W podostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych odróżnia się ze względu na obraz przy oglądaniu nerek gołym okiem dwie postaci, mianowicie dużą białą nerkę i dużą pstrą nerkę. W obu postaciach nerki są powiększone. Torebka włóknista jest napięta, daje się ściągnąć łatwo. Na przekroju miąższ wystaje nieco z torebki. Powierzchnia nerek jest gładka, wybitnie blada (tzw. duża biała nerka) lub brunatna, nakrapiana (duża pstra nerka) wskutek licznych, drobniutkich wybroczyn. Nerkę przekrawa się bez oporu. Powierzchnia przekroju jest lśniąca, kora na przekroju lekko wystaje nad istotę rdzeniową, Kora jest szersza od prawidłowej, o rysunku zatartym i barwie takiej samej jaką ma powierzchnia zewnętrzna, odgranicza się wyraźnie od piramid brunatnoczerwonych a jest jakby posypana drobnym piaskiem, wskutek wystawania z przekroju zmienionych kłębków. Zmiany drobnowidowe w podostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych dotyczą głównie kłębków. Zmiany te różnią się w postaci śródwłoskowatej (glomerulonephritis intracapillaris sublcuia) od zmian w postaci pozawłoskowatej (glomerulonephritis extmcapiliaris subacuia), W postaci śródwłoskowatej zmiany stwierdza się przeważnie w sieci naczyniowej kłębków, w postaci zaś pozawłoskowatej główne zmiany dotyczą jamy między blaszkami Bowmana, [hasła pokrewne: xotepic, bolec istotne informacje, boraks apteka ]