Onkogenne Mutacje CSF3R w przewlekłej białaczce neutrofilowej i nietypowym CML AD 7

Mutant T618I indukował wysokie poziomy fosforylacji STAT3 i JAK2, w ostrym kontraście z niższymi poziomami indukowanymi przez mutanta S783fs (Figura 1F). Podsumowując, dane te wskazują, że dwie klasy mutacji CSF3R mają inny potencjał transformacji i konsekwencje sygnalizowania w dół. Zastosowanie inhibitorów kinaz tyrozynowych
W celu dalszego zbadania wrażliwości skracania CSF3R i proksymalnych mutacji błony na inhibitory kinaz rodziny SRC lub TNK, transdukowaliśmy komórki szpiku kostnego myszy za pomocą CSF3R S783fs, CSF3R T618I lub kontroli pustej wektorowej i wysialiśmy je w kolonię. analiza. Komórki kontrolne z pustym wektorem, które wyrażały endogenne poziomy CSF3R typu dzikiego, wymagały 10 ng egzogennego G-CSF na mililitr do utworzenia kolonii; przeciwnie, zmutowane komórki CSF3R S783fs wymagały 0,4 ng G-CSF na mililitr do wywołania tworzenia kolonii, a mutant T618I rósł w nieobecności jakiegokolwiek dodanego G-CSF.
Figura 2. Figura 2. Zastosowanie inhibitorów kinazy tyrozynowej do leczenia zaburzonego przekazywania sygnałów wywołanego przez Mutacje CSF3R. Panel A pokazuje wpływ dasatinibu na tworzenie kolonii w komórkach szpiku kostnego myszy, które zostały zainfekowane zmutowanymi retrowirusami zawierającymi CSF3R lub pustym wektorem; komórki kontrolne eksprymowały endogenny CSF3R typu dzikiego. Komórki hodowano w metylocelulozie zawierającej minimalną ilość czynnika stymulującego kolonię granulocytów (G-CSF) niezbędną do tworzenia kolonii (10 ng na mililitr dla pustego wektora, 0,4 ng na mililitr dla mutacji S783fs i brak G-CSF dla Mutacja T618I). Komórki wysiewano ze wzrastającym stężeniem dazatynibu (0, 1, 10, 100 i 1000 nM). Doświadczenie przeprowadzono trzykrotnie z liczbą kolonii znormalizowanych do tych w nietraktowanych kontrolach. Wartości przedstawiają średni procent kolonii; paski T wskazują błędy standardowe. Pojedyncza gwiazdka oznacza P <0,07, a podwójna gwiazdka oznacza P <0,005 dla porównania między mutacją T618I a mutacją S783fs w równoważnych dawkach dazatynibu. Panel B pokazuje wyniki podobnego testu tworzenia kolonii, w którym komórki wysiano z ruksolitynibem (0, 10, 100 lub 1000 nM). Panel C pokazuje wyniki dla Pacjenta 9, który miał mutację CNL i CSF3R T618I i u których wcześniejsze testy wykazały wrażliwość na ruksolitynib (Rux) in vitro (Fig. S3C i S3E w dodatkowym dodatku). Pacjent ten był leczony 500 mg hydroksymocznika (HU) codziennie, począwszy od dnia 13. Hydroksymocznik został zatrzymany w dniu 21 i podawano doustnie ruksolitynib (w dawce 10 mg dwa razy na dobę). W dniu 70 dawkę ruksolitynibu zwiększono do 15 mg dwa razy na dobę. Pokazano liczbę białych krwinek i neutrofili (bezwzględna liczba neutrofilów) [hasła pokrewne: gops jabłonna, keratyna hydrolizowana apteka, choroba werdniga hoffmana ]